hayat

konuşmalarını duydum.. hayatı yaşamaktan bahsediyorlardı. hayatı mutlu olmaktan ibaret zannedenlerin sürekli kurdukları cümlelerle, bol janjanlı laflar
ard arda geçiyordu aralarında. hayatı yaşamak neydi acaba?
hayat hergün uyandığımız günlere sığdırdıklarımız mıydı? hayat şimdiki zaman kipinde saklı bir yaşanmışlıklar silsilesi miydi? neydi ya da nasıl birşeydi.
hiç dokunmadığımız bazen varlığından dahi haberdar olmadığımız monoton günlerin ardından haftasonunda pazar ekine bakarken herhangi bir gazetenin
içimizden geçen ''işte hayat bu'' cümlesinde miydi hayat? kalbimizin her atışında içimizde gümbürdeyen bir ramazan davulu muydu hayat? aşkın içine düşüp
kavrulanların bildiği bir şey miydi? hayatım diye hitap edilen sevgili miydi hayat? ucuza elde edilmiş bir kadın mıydı ya da hayat'ın kadınlarında mı saklıydı hayat?
alınıp verilmesine onun bunun sokaktaki serserinin ya da tüfekteki tek bir kurşunun karar verebileceği bir şey miydi hayat? tanrıdan gelen bir parça mıydı hayat ?
beynimizden geçen soruların tamamına yanıt verecek kadar bilgili miydi ki dünya ona bahşedildi evrende ki bilinen tek ''hayat'' ? y bu dünya neden hak etti hayatı
ve bu hayatı dünyada yaşayanlar neden ellerinden geleni yaparak bozuyorlar doğal hayatı ? çocuğunun yerine karar veren bir annede saklı olan bir can mıydı hayat
*dokuz ayda gelen bu dünyaya* ? bir süreliğine dahi de olsa tüm insanlara ortak olan, tüm insanları ortak yapan en büyük payda mıydı hayat ?
hayat her insanda belirli bir süre var olmuş olmasına rağmen öylesine farklı yaşanırki. kimisi hayatını adar ideallerine, kimisi hayatını adar diğer insanlara,
kimisi hayatını heba eder bir hiç uğruna, kimisi hayatını harçar bir hiçden bir insan elde etme yoluna, kimisi hayatını adar çocuğunun büyümesini izlemeye, adım
adım gelişen çocuğunda büyüttüğü taze hayallerine yeni yeni hayatlar ortaya çıkarıp yeşermesine. kimisi için boşuna akar gider hayat farkına bile varamaz, kimisi
için karanlık başlar hayat, kimisi için bir uzuv noksan, kimisi hayatı göremez bizim gördüğümüz gibi kimisi duyamaz herhangi bir sesi hayatın! onlar için olumsuz
yönlerle dolu olsada hayat emin olun hayatı bizden daha çok severler.. bizden daha çok kıymetini bilirler her geçen saniyenin.
hayat öylesine süprizlerle dolu olabiliyorki bazen insan yaşadığına dahi inanmıyor.. öylesine mutlu anları oluyorki insan o mutlu anların rüyalarından uyanamıyor.
herşeyiyle yaşanmaya değer olan bu hayatı yaşama konusunda insanlar hayatı yaşa gerisi yalan derken bile yaşıyorlar hayatı.. üniversite bitsin bak hayatımı
yaşayacağım derken bile yaşıyorsunuz en gerçek haliyle bu tılsımlı hayatı.. gerçekleşen ya da kırılan hayalleriyle.. hiçbirzaman gerçek olamayacak hayalleriyle
kafamızın içindeki sorularla.. aşklarımızla..sınavlarımızla.. mutlu anlarımız sevinçlerimizin gözlerimizden fışkırdığı zamanlarımızla ya da hüznün gözyaşı adının
temizlediği gözlerimizle yaşıyoruz hayatı.. hayatı yaşa dostum derken bile yaşıyoruz.. yaşamıyorum ben eziyetlerdeyim derken bile öylesine güzel bir biçimde
yaşıyoruz ki.. bazen merak edip soruyoruz...
hayattamıyız?