9 Temmuz 2008 Çarşamba

Biraz daha sen...

Sessiz ve sakindin ,
Birazda küçük .
Sen , sen ,
Biraz daha sen .
Ve ben ...
Yıldızlar altında ,
Veya kumların üstünde .
Biraz edebiyat , biraz müzik .
En çok da kayan yıldızlar ,
Basit bir masumluk dilimizde .
O kadar hassatın ki gözümde,
Elini bile tutamadım .
Sarıldım sana belki ,
Ama sımsıkı değil .
Tatlı bir yaz akşamı ,
biraz esinti havada .
Ah o gece ,
O gece hala aklımda ...
Böceklerin rahatsız etmeyen sesleri vardı .
Senin sesinin arka fonunda ,
Benim sesimi bastırmaktaydı .
Denizin korkak dalgaları .
Sen , sen ,
Ve biraz daha sen...
Belki yoktum bile ben ,
Çünkü o gecemde ,
Sadece sen .
Sen ve küçük ellerin ,
Çirkinlikten uzak sözlerin .
Ah o gece ,
O gece hala aklımda ...
Gecenin parlak ve minik süsleri ,
Sanki ellerimize düşmekteydi .
Yıldızların yağmuru vardı o gece ,
O gece sen vardın ,
Biraz da ben .
O gece biz vardık .
Etkileri sürdü o gecenin üzerimde ,
Ertesi gün , bir sonraki gün ..
Çok sonraki gün bile devam etmekteydi .
Hala ayakkabımdaydı o gecenin kumları ,
Hala gözlerimdeydi ellerimize düşen yıldızlar .
Aklımdaydı masum silüetin ...
Ah o gece ,
O gece hala aklımda ...

1 yorum:

sarphan uzunoglu dedi ki...

Deniz:

kelimelere can veren onları yürüten koşturan ağlatan adam...

güzel bir şiir.

tebrikler...

 
Elegant de BlogMundi