Yorgun ve uykusuzdum , kendimi öldürdüm...

Sevdim , sevdim ve sustum .
Küçüktüm korktum .
Büyürken korkutuldum.
Büyüdüm ve korkusuzum.
Yorgun ve uykusuzdum .
Düşünüp durdum .
Kendimi nasıl öldürürüm.

Anlamazdım küçükken .
Büyürken anlamamam için çabaladılar.
Büyüdüm anlamıyorum .
Sadece sustum .
Yorgun ve uykusuzum .
Düşünüyorum .
Kendimi nasıl öldürürüm .

Aşk acıydı ben küçükken .
Büyürken acısını gördüm .
Büyüdüm ve acıyor canım .
Sadece sustum .
Sevdim ve sustum.
Yorgun ve uykusuzdum .
Düşünüp durdum .
Kendimi nasıl öldürtürüm.

Azdı hava sokaklarda.
Ben küçüktüm .
Ben büyürken kötü de kokmaya başladı.
Şimdi hava bitti , büyümüştüm .
Nefes alamadım .
Sadece sevdim ve sustum.
Yorgun ve uykusuzdum .
Susup izledim öldürülüşümü.

Başarısızlıktı öldürülüşüm .
Ölmedim , yaşıyorum .
Ne kadar yaşanır bu bedenle daha diye sordum.
Cevap veremediler , e zaten bende bilmiyorum .
Sadece sevdim ve sustum .
Sustukça sevdim , sevdikçe daha bir sustum .
Yorgun ve uykusuzdum .
Kendimi öldürdüm .

Nasıl yaptın diye sordular bir gün.
Cevap veremedim , onlarda verememişti.
Dedim ki , sadece sevdim ve sustum .
Sustukça sevdim , sevdikçe daha bir sustum .
Üstüne basarak söyledim son sözlerimi .
Ve ekledim ‘iyi dinleyin’.
Yorgun ve uykusuzdum , kendimi öldürdüm…